UE bez Wielkiej Brytanii
31 stycznia 2020 r. Wielka Brytania oficjalnie opuściła Unię Europejską, a już od 1 lutego 2020 r. obowiązywać zaczęła Umowa o wystąpieniu i związany z nią okres przejściowy w relacjach UE ze Zjednoczonym Królestwem.
W związku z tym, że przyznawana przez Urząd UE ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) ochrona unijnych znaków towarowych i wspólnotowych wzorów przemysłowych dotyczy wszystkich krajów członkowskich UE, czyli dotychczas obejmowała także Zjednoczone Królestwo, wspomniana Umowa o wystąpieniu reguluje również kwestie związane z tą ochroną.
Umowa o wystąpieniu a kwestie związane z prawem własności intelektualnej
Zgodnie z komunikatem opublikowanym przez EUIPO do końca okresu przejściowego tj. do 31 grudnia 2020 roku rozporządzenie UE w sprawie unijnego znaku towarowego i rozporządzenie WE w sprawie wzorów wspólnotowych będzie nadal obowiązywać w Wielkiej Brytanii. W praktyce oznacza to, że prawa zarejestrowanych znaków towarowych i wzorów wspólnotowych będą tak samo chronione na terenie Zjednoczonego Królestwa, jak przed Brexitem.
Ochrona zarejestrowanych znaków towarowych i wzorów przemysłowych
Umowa o wystąpieniu przewiduje automatyczne przeniesienie zarejestrowanych znaków towarowych i wzorów przemysłowych do krajowego rejestru Wielkiej Brytanii. Zaczną więc one funkcjonować jako brytyjskie. Uprawniony do unijnego znaku towarowego lub wspólnotowego wzoru przemysłowego zarejestrowanego do 31 grudnia 2020 będzie więc również właścicielem analogicznego znaku/wzoru zarejestrowanego w Wielkiej Brytanii.
Przeniesienie zarejestrowanego znaku towarowego/wzoru przemysłowego odbędzie się bez dodatkowych opłat.
Znaki towarowe i wzory przemysłowe w trakcie procesu rejestracji
Inaczej kształtuje się sytuacja znaków towarowych i wzorów przemysłowych znajdujących się w fazie zgłoszeniowej tj. które do dnia 31 grudnia 2020 będą miały status zgłoszeń. Nie zostaną one automatycznie przeniesione do krajowego rejestru Wielkiej Brytanii, a zgładzający będą musieli ponownie zgłosić znak/wzór w terminie 9 miesięcy tj. do 30 września 2021.
Dzięki temu zgłaszający zachowają datę pierwszeństwa jednak pod warunkiem, że znak/wzór jest identyczny, jak ten zgłoszony w EUIPO. Niestety złożenie ponownego wniosku będzie wiązało się z uiszczeniem dodatkowych opłat i postępowanie będzie podlegać krajowej procedurze przed Urzędem ds. Własności Intelektualnej Zjednoczonego Królestwa (IPO).
Przedłużanie ochrony
Kwestie związane z przedłużeniem ochrony danego znaku towarowego/wzoru przemysłowego regulowane będą przez prawo krajowe Wielkiej Brytanii. Będzie to wymagało jednak dodatkowej opłaty. W praktyce oznacza to, że uprawnieni będą musieli uiścić opłatę za przedłużenie ochrony zarówno na rzecz EUIPO, jak i na rzecz IPO.
Szczegółowe procedury dotyczące ochrony zarejestrowanych znaków towarowych i wzorów przemysłowych zostaną utworzone pod koniec okresu przejściowego.
Brexit = zwiększone koszty za utrzymanie ochrony znaków towarowych/wzorów przemysłowych
Podsumowując, bez wątpienia zwiększy się koszt utrzymywania ochrony znaków towarowych i wzorów przemysłowych, ponieważ za ochronę trzeba będzie zapłacić zarówno przed EUIPO, jak i przed IPO. Dla przykładu, przedłużenie ochrony unijnego znaku towarowego w jednej klasie to koszt 850 EUR. W przypadku konieczności utrzymywania odrębnej ochrony także na obszarze UK, koszt ten wzrośnie o ok. 200 GBP (plus ewentualne honorarium pełnomocnika).
Należy zatem rozważyć, czy nie zgłosić w EUIPO dodatkowych praw w trakcie okresu przejściowego, aby zostały one automatycznie przeniesione do rejestru krajowego Wielkiej Brytanii. Jeżeli bowiem postępowanie nie zostaną zakończone przed końcem okresu przejściowego to będzie należało podjąć odrębne działania na terenie Zjednoczonego Królestwa.
Warto jednak dodać, że Zjednoczone Królestwo wyszło naprzeciw EUIPO. Szacuje się, że do końca okresu przejściowego zostanie przeniesione ok. 1.4 miliona znaków towarowych i ok. 700.000 wzorów przemysłowych.